สุภาษิต - คำพังเพยภาษาฝรั่งเศส [ตอน II]
A chaque jour suffi sa peine.
ทุกข์ของวันนี้ก็พอแล้วสำหรับวันนี้
Chacun est le fils de ses œuvres.
แต่ละคนจะเป็นผลของผลงานของตน
Charité bien ordonnée commence par soi-même.
ความเมตตามักจะเริ่มต้นจากตัวเอง
Connais-toi toi-même.
จงพยายามรู้จักตนเอง
Il faut apprendre à obéir pour savoir commander.
ต้องหันที่จะเชื่อฟัง เพื่อที่จะสั่งเป็น
Il faut battre le fer pendant qu’il est chaud.
ต้องตีเหล็กขณะที่มันร้อนอยู่
Il faut semer pour cueillir.
ต้องหว่านเพื่อที่จะได้เก็บ
La main qui donne est au dessus de celle qui reçoit.
มือที่ให้ย่อมอยู่เหนือมือที่รับ (เป็นคนให้ย่อมดีกว่าเป็นคนรับ)
La patience vient à bout de tout.
ความอดทนทำให้ทำทุกอย่างได้
L’argent est un bon serviteur et un mauvais maître.
เงินเป็นคนรับใช้ที่ดีและเป็นนายที่เลว
Le mieux est l’ennemi du bien.
คำว่า “ดีกว่า” เป็นศัตรูของคำว่า “ดี”
Qui se repent, est presque innocent.
คนผิดที่สำนึกบาป ก็เกือบจะบริสุทธิ์แล้ว
Qui se fait brebis, le loup le mange.
คนที่ทำตัวเป็นลูกแกะ หมาป่าก็ต้องกิน
Trop de bonté devient faiblesse.
ดีเกินไปกลายเป็นคนอ่อนแอ
Qui n’a rien, ne craint rien.
คนที่ไม่มีอะไรเลย ไม่กลัวอะไรเลย
Il est aisé de dire, mais moins aisé de faire
ง่ายที่จะพูดแต่ยากที่จะทำ
Qui s’excuse, s’accuse.
คนที่แก้ตัวเท่ากับยอมรับว่าผิด
L’épée des femmes, c’est leur langue.
ดาบของผู้หญิงคือลิ้นของเธอนั่นเอง
Toute médaille a son revers.
เหรียญทุกอันย่อมมีอีกด้านเสมอ
Les hommes ne se mesurent pas à l’aune.
มนุษย์วัดไม่ได้ด้วยมาตราใดๆ ทั้งสิ้น
La vraie noblesse est celle du cœur.
การเป็นผู้ดีที่แท้จริงอยู่ที่หัวใจ
Pardonne à tous, mais non à toi.
จงยกทาให้กับทุกคน แต่อย่ายกโทษให้ตัวเอง
Ecris comme les habiles et parle comme tout le monde.
จงเขียนเหมือนคนฉลาด แต่จงพูดเหมือนคนทั่วๆ ไป
Pense deux fois avant de parler. Tu en parleras deux fois mieux.
จงคิดสองครั้งก่อนพูด แล้วคุณจะพูดดีเป็นสองเท่า
Pas à pas, on va loin.
ก้าวไปทีละก้าวเราจะไปได้ไกล
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น