พิพิธภัณฑ์ลูฟวร์
พิพิธภัณฑ์ลูฟร์ (ฝรั่งเศส: Musée du Louvre; อังกฤษ: Louvre Museum) เป็นพิพิธภัณฑ์ศิลปะตั้งอยู่ในกรุงปารีส ประเทศฝรั่งเศส ที่มีชื่อเสียงที่สุด เก่าแก่ที่สุด และใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่งของโลก ซึ่งได้เปิดให้สาธารณะชนเข้าชมได้เมื่อปี พ.ศ. 2336 (ค.ศ. 1793) มีประวัติความเป็นมายาวนานตั้งแต่สมัยราชวงศ์คาเปเทียง ตัวอาคารเดิมทีเคยเป็นพระราชวังหลวง ซึ่งปัจจุบันเป็นสถานที่ที่จัดแสดงและเก็บรักษาผลงานทางศิลปะที่ทรงคุณค่าระดับโลกเป็นจำนวนมาก อย่างเช่น ภาพเขียนโมนาลิซา, The Virgin and Child with St. Anne, Madonna of the Rocks ผลงานของเลโอนาร์โด ดาวินชี หรือภาพ Venus de Milo ของอเล็กซานดรอสแห่ง Antioch
ที่ตั้ง/ภูมิประเทศ
ความเป็นมาทางประวัติศาสตร์
พิพิธภัณฑ์ทางศิลปะที่มีชื่อเสียงที่สุด และเก่าแก่ที่สุด (เปิดตั้งแต่ปีค.ศ. 1793) และใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่งของโลก เดิมทีตัวอาคารเป็นพระราชวังหลวง ต่อมาในปีค.ศ. 1672 พระเจ้าหลุยส์ที่ 14 ได้ย้ายราชสำนักไปยังพระราชวังแวร์ซายส์ กระทั่งปี ค.ศ. 1793 ภายหลังการปฏิวัติฝรั่งเศส ลูฟวร์จึงได้รับการบูรณะให้เป็นพิพิธภัณฑ์ และได้รับการยกย่องว่าเป็นพิพิธภัณฑ์ที่ใหญ่ที่สุดในโลก
ผู้สร้าง,อายุสมัย
รูปแบบศิลปะและองค์ประกอบทางสถาปัตยกรรม
สถาปัตยกรรมนี้น่าจะได้รับอิทธิพลมาจากอารยธรรมอียิปต์
จากรูปประกอบซึ่งเป็นรูปกรวยสี่เหลี่ยมขนาดใหญ่คล้ายลักษณะของพีระมิดซึ่งเป็นอารยธรรมของอียิปต์ซึ่งกล่าวไว้ว่า
"ปิรามิดเป็นสิ่งก่อสร้างรูปกรวยเหลี่ยม มีขนาดใหญ่โตและมีความสำคัญ
"ปิรามิดเป็นสิ่งก่อสร้างรูปกรวยเหลี่ยม มีขนาดใหญ่โตและมีความสำคัญ
เทียบเท่าศาสนสถาน"
และจากการค้นหาข้อมูลของ Louvre museum and the pyramid ได้มาดังนี้
"ลาปีรามีด (La Pyramide) หรือพีระมิดแก้วที่เป็นทางเข้าใหม่ของพิพิธภัณฑ์ลูฟร์ ถูกสร้างขึ้นในปี ค.ศ. 1989 โดยการออกแบบของ ไอ เอ็ม เป่ย (Ieoh Mong Pei) สถาปนิกชาวอเมริกันเชื้อสายจีน โดยการใช้กระจกทั้งหมดจำนวนทั้งสิ้น 698 แผ่น ประกอบกันมาเป็นพีระมิดแก้ว โดยมีน้ำหนักรวมกันถึง 180 ตัน และใช้เวลาในการก่อสร้างนาน 3 ปี ส่วนสาเหตุที่ใช้พีระมิดแก้วเป็นทางเข้าของพิพิธภัณฑ์ลูฟร์ก็เพราะต้องการที่จะสื่อถึงความทันสมัยและความเก่าแก่อยู่รวมกันในพิพิธภัณฑ์แห่งนี้ นอกจากนี้ในพิพิธภัณฑ์ลูฟร์ยังมีโบราณวัตถุของอียิปต์โบราณอยู่เป็นจำนวนมาก ทำให้การใช้พีระมิดแก้วเป็นทางเข้าใหม่จึงมีความเหมาะสมที่สุด "
"ลาปีรามีด (La Pyramide) หรือพีระมิดแก้วที่เป็นทางเข้าใหม่ของพิพิธภัณฑ์ลูฟร์ ถูกสร้างขึ้นในปี ค.ศ. 1989 โดยการออกแบบของ ไอ เอ็ม เป่ย (Ieoh Mong Pei) สถาปนิกชาวอเมริกันเชื้อสายจีน โดยการใช้กระจกทั้งหมดจำนวนทั้งสิ้น 698 แผ่น ประกอบกันมาเป็นพีระมิดแก้ว โดยมีน้ำหนักรวมกันถึง 180 ตัน และใช้เวลาในการก่อสร้างนาน 3 ปี ส่วนสาเหตุที่ใช้พีระมิดแก้วเป็นทางเข้าของพิพิธภัณฑ์ลูฟร์ก็เพราะต้องการที่จะสื่อถึงความทันสมัยและความเก่าแก่อยู่รวมกันในพิพิธภัณฑ์แห่งนี้ นอกจากนี้ในพิพิธภัณฑ์ลูฟร์ยังมีโบราณวัตถุของอียิปต์โบราณอยู่เป็นจำนวนมาก ทำให้การใช้พีระมิดแก้วเป็นทางเข้าใหม่จึงมีความเหมาะสมที่สุด "
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น